பச்சை வண்ண மேலாடை -அதில் பால் அன்ன நீரோடை!...

பச்சை வண்ண மேலாடை -அதில் 

பால் அன்ன நீரோடை -மனம் 

இச்சை கொள்ளும் பூஞ்சோலை -அதன் 

இடை இடையே சிறு பாறை...!

நெட்டை நெடிய மரங்களின் ஊடே

நிலையில்லா வாழ்வைப் போலே

அலை அலையாய் பனி மூட்டம்...!

கடலில் குளித்து எழுந்ததுமே தனது 

கரங்களை நீட்டும் கதிரவனும் -அவன்  

இரவெல்லாம் பிரிந்த விரகதாபம் தீர

பச்சைமலை நோக்கிப் பரவுகின்ற அற்புதக்காலை...!

நெடுதுயில் போட்டத் இளந் தென்றலோ 

நெட்டை மரங்களுக்கு விடைகொடுத்தே

நெளிந்து; விரிந்து; நறுமலர் அமர்ந்து,

தணிந்து உயர்ந்து; சுருங்கி அகண்டு

சுகந்தமாய் பறந்தே கிளம்பும் போதே...!

பனிப் போர்வை மூடித் தூங்கும் 

மலை யவளின் முகத்திரையை -மிகப் 

பவ்வியமாக நீக்கியே; தாய்ப்பாசம் பொங்கி 

அவளின் உச்சி முகர்ந்து  புறப்பட்டபோது...!

இரவெல்லாம் காத்து கடுங்குளிர் கோர்த்து 

இரங்கக்கேட்டே; இராவண ஏக்கம் -ஏங்கிக் 

கிடந்த பனி மூட்டமோ -இளம் 

இரவியின் வரவால் வியர்வைத்

துளிகளை விடுத்தே மிக வேகமாக 

விரைந்து சென்று மறைந்ததுவே...!

காதலன் அவனைக் கண்டதால் -அழகு

இராமனைக் கண்ட சீதையைப் போல் 

பச்சைவண்ண மலையோ மொத்தமும் பூத்து 

பலவண்ண ஓவியம் ஆகியதே -அதில்

இச்சை கொண்டே இளங்குயில் ஒன்று

இனிதே, மிகஇனிதே; தேன்சொட்டும்

பாடல் ஒன்றை இசைத்ததுவே...!

மனம் கொள்ளை போகும் பாடலுக்கோ... 

மனமயங்கிய தும்பிகள் யாவுமே -ஆங்கே 

மறந்தே போயின மது உண்ண...!

தும்பிகளே மயங்கிய தென்றால் -அதைச் 

சொல்லவும் வேண்டுமோ!, மெல்லியத் தளிர்  

அரும்பும், மொட்டும், போதுகளான -வண்ண 

நறும் பூக்கள் யாவும் அதுபோலவே...!

மதுக் குடம் ஒத்த மலர்க் கூட்டம் -அம்

மலர்களது மடிகள் கனக்க தேனூறி 

ஊரியத் தேனும் பெருக் கெடுத்தே 

மடை திறந்த அருவியைப்போல் -மலர்க்

காம்புகள் வழியே பாய்ந்தோடும்…  

தேன் பாயும்; தேனாறு அதுவும்

தேங்காமல் குளிர் நீரோடை 

உடுத்தும் மேலாடையாக -அங்கே

குளித்து எழும் பூங்காத்தையும்

மது மயக்கம் தந்தே தான் ஓடும்…! 

ஓடை யாவிலும் குதித்து தாவி 

ஓடிவரும் நீர்த் திவலை களை

ஓடி உடைக்க எதிர்த்து; முட்டிமோதி

அங்கே குஞ்சுகளோடு கொஞ்சி விளையாடும்

செக்கச் சிவந்த கெண்டை கயலோடு,

கெளுத்தியும்; அயிரையும்; கருத்த விராவும்;

பெருத்த வாழையும் சேர்ந்தே -அசுரவேகம்

பாயும் ஆராவுமாக அத்தனையும் சேர்ந்தே

ஆனந்தக் கூத்தாடும்; மின்னலொளி மின்னும் 

அழகு வெள்ளி ஓடையதை காண்பார்தம்

மனம் கொள்ளை போம்...!

இத்தனை அழகும் இனிதாய் பெற்ற

அற்புத எழில் மலை!... அழகாய்.... 

என் கற்பனையில் வளர்ந்தே -இப்போது

அழகுக் கவிதையாய் மலர்ந்ததே!...